توسط : صنعت پلاسما در ایران با گردش مالی سالانه ۲۰۰ میلیون دلار، نقش مهمی در تأمین داروهای حیاتی دارد. با این حال، چالش‌های زیرساختی و وابستگی به واردات فرآورده‌های پلاسمایی، از موانع توسعه این حوزه محسوب می‌شوند.
صنعت پلاسما؛ یک بازار استراتژیک در حوزه سلامت
پلاسمای خون، ماده اولیه تولید داروهای ضروری مانند فاکتورهای انعقادی، ایمونوگلوبولین‌ها و آلبومین است که برای بیماران مبتلا به هموفیلی، نقص ایمنی و سوختگی‌های شدید حیاتی هستند. با توجه به ارزش بالای این فرآورده‌ها، گردش مالی این صنعت در ایران به حدود ۲۰۰ میلیون دلار در سال می‌رسد. در حال حاضر، ایران سالانه حدود ۸۰۰ هزار لیتر پلاسما از طریق مراکز اهدای خون جمع‌آوری می‌کند، اما بخش عمده‌ای از فرآورده‌های مشتق‌شده از آن از طریق واردات تأمین می‌شود. این وابستگی به منابع خارجی، یکی از چالش‌های اساسی این حوزه محسوب می‌شود.
توسعه مراکز جمع‌آوری پلاسما؛ گام مهم برای خودکفایی
در سال‌های اخیر، افزایش تعداد مراکز جمع‌آوری پلاسما در کشور در دستور کار قرار گرفته است. سازمان انتقال خون ایران با همکاری بخش خصوصی، به دنبال توسعه ظرفیت تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات است. با این حال، راه‌اندازی و تجهیز این مراکز نیازمند سرمایه‌گذاری کلان، فناوری‌های پیشرفته و استانداردهای سختگیرانه بین‌المللی است. از سوی دیگر، افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت اهدای پلاسما و ارائه مشوق‌های مناسب، می‌تواند نقش مؤثری در تأمین نیازهای داخلی داشته باشد.
چالش‌ها و آینده صنعت پلاسما در ایران
یکی از چالش‌های اصلی این صنعت، هزینه‌های بالای فراوری پلاسما و لزوم انتقال تکنولوژی‌های روز دنیا به کشور است. علاوه بر این، ایران برای کاهش وابستگی به واردات، نیازمند همکاری‌های بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در تولید داروهای مشتق از پلاسما است. در صورت تحقق این اهداف، کشور می‌تواند علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، در آینده به یکی از قطب‌های صادراتی منطقه تبدیل شود. با وجود چالش‌های موجود، روند توسعه این صنعت در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که ایران ظرفیت لازم برای کاهش وابستگی به واردات و افزایش بهره‌وری اقتصادی در این حوزه را دارد.
تحلیل نهایی فارمافود نیوز
صنعت پلاسما یکی از حوزه‌های حیاتی در تأمین داروهای مورد نیاز بیماران خاص است که در حال حاضر با چالش‌هایی همچون وابستگی به واردات و محدودیت‌های زیرساختی مواجه است. با توجه به گردش مالی قابل توجه این صنعت، توسعه ظرفیت‌های داخلی نه‌تنها می‌تواند ایران را به سمت خودکفایی سوق دهد، بلکه زمینه‌ساز ورود به بازارهای صادراتی نیز خواهد شد. در این مسیر، افزایش سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پردازش پلاسما، گسترش مراکز جمع‌آوری و تدوین سیاست‌های حمایتی از اهداکنندگان، گام‌های اساسی برای پیشرفت این صنعت محسوب می‌شوند.
