توسط : با وجود مصرف ماهانه ۲۵۰ هزار تن شکر در کشور، مسئولان بر تأمین پایدار این کالای اساسی از طریق تولید داخلی و واردات تاکید دارند؛ این رویکرد، ضامن حفظ ثبات در بازار و جلوگیری از نوسانات قیمتی است.
شکر، به عنوان یکی از مهمترین و پرمصرف‌ترین کالاهای اساسی در سبد غذایی خانوار و صنایع کشور، نقشی حیاتی در اقتصاد ملی ایفا می‌کند. بر اساس گزارش‌ها و آمارهای رسمی، میزان مصرف شکر در کشور به حدود ۲۵۰ هزار تن در ماه می‌رسد که رقمی قابل توجه و نشان‌دهنده اهمیت تأمین پایدار این محصول استراتژیک است. مدیریت هوشمندانه تأمین شکر، از طریق توازن میان تولید داخلی و واردات، کلید اصلی برای جلوگیری از نوسانات قیمتی و حفظ آرامش در بازار است.
تأمین این حجم عظیم از شکر، نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق و جامع است. در شرایطی که تولید داخلی شکر در کشور، به طور کامل پاسخگوی نیاز مصرفی نیست، واردات به عنوان یک ابزار حیاتی برای پوشش کسری تولید و حفظ ثبات بازار عمل می‌کند. مسئولان دولتی با نظارت بر واردات و ذخیره‌سازی شکر، تلاش می‌کنند تا از بروز هرگونه کمبود یا التهاب احتمالی در بازار جلوگیری کنند. این رویکرد، به ویژه در فصولی که تولید داخلی کاهش می‌یابد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
علاوه بر تأمین نیاز مصرفی خانوار، شکر به عنوان یک ماده اولیه مهم در بسیاری از صنایع غذایی، از جمله تولید شیرینی، شکلات، نوشابه و فرآورده‌های لبنی، کاربرد دارد. بنابراین، پایداری در تأمین شکر، مستقیماً بر تولید این صنایع و هزینه‌های تمام‌شده محصولات آن‌ها تأثیر می‌گذارد. مدیریت صحیح بازار شکر، نه تنها به نفع مصرف‌کننده نهایی است، بلکه به حفظ ثبات و پایداری در کل زنجیره تولید صنایع غذایی نیز کمک می‌کند و ضامن امنیت غذایی کشور در حوزه این کالای اساسی است.
تحلیل نهایی فارمافود نیوز:
مصرف ماهانه ۲۵۰ هزار تن شکر، نشانه‌ای از اهمیت حیاتی مدیریت پایدار این کالای اساسی برای اقتصاد و سلامت جامعه است. از منظر فارمافود نیوز، در حالی که شکر یک ماده پرمصرف است، تأمین پایدار آن، از طریق توازن میان تولید داخلی و واردات، کلید اصلی برای کنترل تورم، جلوگیری از کمبود و حفظ آرامش در بازار است. این مدیریت هوشمندانه، نه تنها به نفع مصرف‌کننده نهایی است، بلکه به پایداری صنایع غذایی کشور نیز کمک می‌کند. فارمافود نیوز تاکید دارد که برای تضمین امنیت غذایی، دولت باید با برنامه‌ریزی دقیق، از ثبات در تأمین شکر اطمینان حاصل کند و همزمان، فرهنگ‌سازی برای مصرف متعادل آن را نیز در دستور کار قرار دهد.
