با تأکید بر تأثیرات مخرب خشکسالی و کمآبی، ۳۱ درصد از مزارع زعفران در شهرستان گناباد با بحران جدی روبرو هستند؛ این وضعیت، زنگ خطری جدی برای صنعت زعفران و معیشت کشاورزان است.
زعفران، به عنوان “طلای سرخ” ایران، نقشی حیاتی در اقتصاد مناطق مرکزی و شرقی کشور، به ویژه در شهرستان گناباد، دارد. اما این محصول استراتژیک در سالهای اخیر با چالشهای جدی روبرو شده است. بر اساس آمارهای رسمی، ۳۱ درصد از مزارع زعفران در شهرستان گناباد، به دلیل خشکسالی و کمآبیهای شدید، با یک بحران جدی روبرو هستند. این وضعیت، پایداری تولید و معیشت هزاران کشاورز را به خطر انداخته است.
علل اصلی بحران کمآبی در مزارع زعفران:
- کاهش نزولات آسمانی: خشکسالیهای مداوم در سالهای اخیر، موجب کاهش شدید منابع آب زیرزمینی و سطحی شده است.
- تغییرات اقلیمی: تغییرات آبوهوایی، الگوهای بارش را تغییر داده و به خشکی مناطق کشاورزی افزوده است.
- عدم مدیریت صحیح منابع آب: بهرهبرداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی برای مصارف کشاورزی، موجب افت شدید سطح آب و کاهش کیفیت آن شده است.
پیامدهای این بحران، فراتر از کشاورزی، ابعاد اجتماعی و اقتصادی دارد. با کاهش تولید زعفران، درآمد کشاورزان کاهش یافته و این امر میتواند به مهاجرت روستاییان به شهرها و تضعیف بنیانهای اجتماعی منطقه منجر شود. علاوه بر این، کمبود زعفران در بازار، میتواند به افزایش قیمتها و کاهش صادرات این محصول ارزشمند منجر شود.
بحران در مزارع زعفران گناباد، نشانهای از پیوند ناگسستنی کشاورزی با مدیریت منابع طبیعی است. از منظر فارمافود نیوز، این وضعیت، فراتر از یک خبر، یک بحران ملی است که نیازمند اتخاذ تدابیر فوری و جامع برای مقابله با آن است. فارمافود نیوز معتقد است که دولت باید با حمایت از کشاورزان، ارائه تسهیلات برای استفاده از فناوریهای نوین آبیاری و بازنگری در سیاستهای مدیریت منابع آب، از این سرمایه ملی حفاظت کند تا تولید زعفران کشور، با کیفیت و کمیت مطلوب، ادامه یابد.
فارمافود نیوز: نبض صنعت غذا و دارو در دستان شما.